twitter
rss

🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳
✨⚡⚡ *गुरुवर्य ग्रुप* ⚡⚡✨
📃  *आजची प्रेरणादायी पोस्ट*  📜

*भाग* - 5⃣0⃣8⃣

*वाहवा ! अंध चंद्रकांत देशमुखे यांचे डोळस प्रबोधन*

संतोष कणसे,सकाळ वृत्तसेवा
04.53 AM

_कवी देशमुखे दीड वर्षाचे असताना त्यांना अंधत्व आले. शिक्षणाची प्रचंड ओढ असूनही त्यांना अंधांसाठीचे शिक्षण घेता आले नाही. लहानपणी भावंडांशी खेळण्या-बागडण्यात त्यांचा वेळ गेला;_

कडेगाव ( सांगली ) - बालपणापासून अंध व शिक्षणाचा कसलाही गंध नसलेले कडेगाव येथील संवेदनशील व्यक्तिमत्त्व म्हणजे अंधकवी चंद्रकांत देशमुखे. त्यांनी जग पाहिलेले नाही; परंतु समाजातील अनिष्ट रूढी-परंपरांचा नायनाट करण्यासाठी, नागरिकांमध्ये देशभक्ती रुजविण्यासाठी कवितेच्या माध्यमातून ते गेल्या 55 वर्षांपासून डोळसपणे अव्याहतपणे धडपड करीत आहेत.

कवी देशमुखे दीड वर्षाचे असताना त्यांना अंधत्व आले. शिक्षणाची प्रचंड ओढ असूनही त्यांना अंधांसाठीचे शिक्षण घेता आले नाही. लहानपणी भावंडांशी खेळण्या - बागडण्यात त्यांचा वेळ गेला; परंतु पुढे वय वाढत गेले तसे त्यांना एकाकी वाटू लागले. त्या वेळी त्यांच्या वडिलांनी त्यांना रेडिओ दिला. त्या वेळी रेडिओवरील कार्यक्रम हेच त्यांना जगाची माहिती मिळण्याचे एकमेव साधन बनले. घरातील लोक त्यांना विविध वृत्तपत्रेही वाचून दाखवत. यातून त्यांना जगातील घडामोडींची माहिती मिळे.  1965 मध्ये भारत - पाकिस्तान यांच्यात युद्ध सुरू झाले. त्या वेळी देशमुखे यांचे वय सतरा वर्षांचे होते. त्या वेळी युद्धाच्या बातम्या व प्रसंग तसेच देशभक्तिपर गीते ते रेडिओच्या माध्यमातून ऐकत होते.

देशासाठी योगदान देण्याचा संकल्प

आपण अंध आहे म्हणून गप्प बसायचे नाही, तर देशासाठी व समाजासाठी काही तरी करावयाचे, असा संकल्प करत काय करावे म्हणजे देशसेवा होईल, असा विचार सुरू केला. समाजातील अनिष्ट रूढी-परंपरांचा नायनाट करण्यासाठी व नागरिकांमध्ये देशभक्ती रुजविण्यासाठी कविता करण्याचे त्यांनी ठरवले. देश व समाजहितासाठीचे वास्तववादी विचार त्यांनी आपल्या कवितेतून मांडले. त्यांच्या कविता लोकप्रिय होत गेल्या.

देशमुखे साहित्य वर्तुळात लोकप्रिय

अंधकवी म्हणून कडेगावच्या चंद्रकांत देशमुखे यांचे नाव साहित्य वर्तुळात चमकू लागले. 2002 व 2017 मध्ये झालेल्या राज्यस्तरीय अंध अपंग साहित्य संमेलनाचे अध्यक्षपद त्यांनी भूषविले. त्यांच्या देशभक्तीपर व सामाजिक कवितांनी अनेक दिग्गज साहित्यिक व विविध विचारवंतही भारावून गेले. "मृत्युंजय'कार शिवाजीराव सावंत, डॉ. आ. ह. साळुंखे, माजी न्यायमूर्ती बी. जी. कोळसे-पाटील, डॉ. नरेंद्र दाभोलकर, पद्मश्री कवी सुधांशू आदींनी त्यांच्या जनसेवेचे कौतुक करून हे व्रत अखंडितपणे जोपासावे, असे आवाहन केले. त्यामुळे चंद्रकांत देशमुखे गेल्या 55 वर्षांपासून अखंडितपणे देश व समाजहिताच्या कसदार काव्यरचना करीत असून, त्यांची ही धडपड व काव्य उपासना अव्याहतपणे सुरू आहे.

हिशेब करतात फास्ट

अंधकवी चंद्रकांत देशमुखे यांनी कसलेही शिक्षण घेतले नाही, की ब्रेल लिपीही शिकलेले नाहीत. तरीही ते त्यांचे वडिलोपार्जित धान्याचे दुकान चालवतात. धान्य खरेदी-विक्री ते अनुभवाने स्वतः करतात. आकारावरून कोणती नोट किती रुपयांची आहे हे ते लीलया ओळखतात; तर हिशेब कॅल्क्‍युलेटरपेक्षाही फास्ट करतात. हे त्यांचे खास वैशिष्ट्य म्हणता येईल.

https://www.esakal.com/paschim-maharashtra/blind-chandrakant-deshmukhe-inspiring-poems-patriotism-245982

📚📕📗📘📙📔📒📚
*संकलन -*  
_*गुरुवर्य ग्रुप कवठेमहांकाळ सांगली*_

🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳
✨⚡⚡ *गुरुवर्य ग्रुप* ⚡⚡✨
📃  *आजची प्रेरणादायी पोस्ट*  📜

*भाग* - 5⃣0⃣7⃣

*जिल्हा परिषदेच्या शाळेत शिकलेल्या शेतकऱ्याच्या मुलीला मिळाली वार्षिक ३५ लाखांच्या नोकरीची ऑफर*

ग्रामीण भागातील मुलींसमोर आदर्श; प्रतिकूल परिस्थितीवर मात करीत मिळविले यश

By लोकमत न्यूज नेटवर्क | Follow  | Published: December 13, 2019 08:50 PM |

पटवर्धन कुरोली : पटवर्धन कुरोली (ता. पंढरपूर) येथील शेतकरी माजी सरपंच जालिंदर मोरे यांच्या शुभाली मोरे या मुलीला  कॅम्पस मुलाखतीतून तब्बल ३५ लाख रूपये वार्षिक पॅकेजच्या नोकरीची  आॅफर मिळाली आहे. शुभाली ही आयआयटी बॉम्बे युनिव्हर्सिटीमध्ये मेकॅनिकल एरोनेटिक एमटेकचे शिक्षण घेत आहे. तिला मिळालेल्या या पॅकेजमुळे ग्रामीण भागातील मुलींसमोर आदर्श निर्माण केला आहे.

शुभाली मोरे हिचे प्राथमिक शिक्षण पटवर्धन कुरोलीतील नृसिंहवाडी झेडपी शाळा, माध्यमिक शिक्षण पटवर्धन कुरोली प्रशाला व यशवंत विद्यालय भोसे येथे झाले. पदवीचे शिक्षण पंढरपूर येथील केबीपी कॉलेज तर पदव्युत्तर शिक्षण इस्लामपूर (जि. सांगली) येथील राजारामबापू टेक्निकल इन्स्टिट्यूटमध्ये झाले आहे. त्यानंतर गुणवत्तेवर आयआयटी बॉम्बेमध्ये मेकॅनिकल एरोनेटिक एमटेकसाठी तिची निवड झाली होती. त्यानुसार कॉलेज कॅम्पसमध्ये झालेल्या मुलाखतीमध्ये हेलकॉन कंपनीने तिला तब्बल वार्षिक ३५ लाख रूपये पगाराची आॅफर दिली आहे.

शुभालीचे वडील पूर्वीपासून प्रतिकूल परिस्थितीत शेती करतात. त्यामध्येही त्यांनी मोठ्या जिद्दीने आपली तिन्ही मुले आयआयटीमध्ये शिक्षणासाठी पाठविली आहेत. त्यापैकी शुभाली एक आहे. शुभालीने आई-वडिलांनी दाखविलेल्या विश्वासाच्या जोरावर मोठ्या जिद्दीने मिळविलेले हे यश ग्रामीण भागातील शेतकºयांच्या मुलींना दिशादर्शक ठरणार आहे. तिच्या या यशाबद्दल सर्वच स्तरातून अभिनंदन होत आहे.

https://m.lokmat.com/solapur/daughter-farmer-got-job-offer-rs-1-lakh-annually/

Web Title: The daughter of a farmer got a jo


📚📕📗📘📙📔📒📚
*संकलन -*  
_*गुरुवर्य ग्रुप कवठेमहांकाळ सांगली*_

🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳
✨⚡⚡ *गुरुवर्य ग्रुप* ⚡⚡✨
📃  *आजची प्रेरणादायी पोस्ट*  📜

*भाग* - 5⃣0⃣6⃣

*🦜सांगलीत वेड्या राघूचे झाले काय ... ?*

साभार- सकाळ वृत्तसेवा 08.19 PM

*_वेड्या राघूला शहाण्या पाखरांचे जीवदान .जिल्हा परिषद शाळेतील विद्यार्थ्यांचे कौतुक_*

सांगली : जिल्हा परिषद शाळेच्या आवारात जखमी अवस्थेत सापडलेल्या "वेडा राघू' नावाच्या पक्ष्यावर चिमुकल्या विद्यार्थ्यांनी प्राथमिक उपचार करून जीवदान दिले.

विजयनगर-म्हैसाळमधील सरस्वतीनगर जिल्हा परिषद शाळेत कुतूहलाने हा प्रकार पाहणाऱ्या शिक्षकांना देखील कौतुक वाटले. पक्ष्याला वाचवण्याची धडपड पाहून त्यांचा उर भरून आला. वेड्या राघूला शहाण्या पाखरांनी जीवदान दिल्याची प्रतिक्रिया शिक्षकांनी व्यक्त केली.

विद्यार्थ्यांच्या दफ्तरात लगोरी

मिरज तालुक्‍यातील सरस्वतीनगर येथील जिल्हा परिषद शाळेत ग्रामीण भागात दिसणारा उनाडपणा शिक्षकांनाही जाणवला होता. इथल्या काही विद्यार्थ्यांच्या दफ्तरात वह्या-पुस्तकांबरोबर चिमण्या-पाखरांना मारण्यासाठीची लगोरी दिसायची. निष्पाप पाखरांना लगोरीतून दगड मारल्यामुळे इजा होऊ शकते. प्रसंगी मृत होऊ शकतात याबाबत जाणीव नव्हती. त्यामुळे शिक्षकांनी इथे संस्कार पेरण्यास सुरवात केली.

*शिक्षकांनातून संस्काराचे धडे*

विद्यार्थ्यांना प्रार्थना, परिपाठ यामधून प्राणीमात्रावर दया करावी अशी शिकवण दिली. त्यांच्यामध्ये वृक्षारोपणाविषयी जागृती केली. मुक्‍या पक्षी-प्राण्याबाबत प्रेम निर्माण केली. जेवणाच्या सुटी डबा खाल्यानंतर खाली पडलेले अन्न, खरकटे गोळा करून ते पक्ष्यांसाठी झाडाखाली ठेवण्यास सांगितले.

*विद्यार्थ्यांमध्ये पक्ष्यांविषयी आवड*

त्याचा परिणाम म्हणून मुलांच्या डब्यातील शिल्लक अन्न मुक्‍या जीवांच्या चोचीत जाऊ लागले. मुलांमध्ये पक्षी-प्राणीप्रेम जागृत झाले. आज सकाळच्या सुमारास मुलांमधील पक्षी प्रेमाची प्रचितीच शिक्षकांना आला. शाळेच्या आवारात एक वेडा राघू नावाने संबोधला जाणारा पक्षी जखमी होऊन पडला होता. मुलांना तो दिसताच त्याच्याभोवती जमले. जखमी राघूची वेदना मुलांच्या हृदयाला जाऊन भिडली.

चिमूकल्यांची जीव वाचवण्याची तत्काळ त्यांच्यामध्ये जीव वाचवण्याची भावना जागृत झाली. इवल्याशा हातात पक्षाला नाजूकपणे घेतले. दुसऱ्याने त्याच्या चोचीत पाणी टाकण्यास सुरवात केली. राघूला उबदारपणा मिळावा यासाठी काहींनी झाडाचा पाला आणला. रिकाम्या खोक्‍यात पाला टाकून त्यामध्ये राघूला अलगदपणे ठेवले.

*चिमुकल्यांवरील संस्कार पाहून कौतुक*

मैदानात मुलांचा घोळका पाहून शिक्षकांनी गर्दीतून डोकावल्यानंतर त्यांना मुलांची पक्षाला वाचवण्याची धडपड दिसली. शिक्षकांनी पेरलेले संस्कारच उगवल्याचे दिसले. गावचे सरपंच विष्णू करे याचवेळी आवारात आले होते. त्यांना देखील चिमुकल्यांवरील संस्कार पाहून कौतुक वाटले.

*ऍनिमल राहतकडे सुपूर्त*

चिमुकल्यांनी प्राथमिक उपचार केल्यानंतर पुढे काय करायचे? त्यांना माहीत नव्हते. तेव्हा शिक्षकांनी पुढील जबाबदारी पार पाडली. ऍनिमल राहत या पक्षी-प्राणीप्रेमी संस्थेशी संपर्क साधला. त्यांचे कार्यकर्ते शाळेत आले. त्यांनी जखमी पक्षाला ताब्यात घेऊन पुढील उपचारासाठी नेले.

*शिक्षकांना विद्यार्थ्यांचे कौतुक*

मुख्याध्यापक लक्ष्मण पुजारी, शिक्षक राजकुमार पेडणेकर, दिलीप जाधव, वैजनाथ औताडे, अपूर्वा मिरजकर, वैशाली पाटील, पद्मिनी कदम यांनी विद्यार्थ्यांचे कौतुक केले.

https://www.esakal.com/paschim-maharashtra/birds-life-support-sangli-243499

📚📕📗📘📙📔📒📚
*संकलन -*  
_*गुरुवर्य ग्रुप कवठेमहांकाळ सांगली*_

🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳
✨⚡⚡ *गुरुवर्य ग्रुप* ⚡⚡✨
📃  *आजची प्रेरणादायी पोस्ट*  📜

*भाग* - 5⃣0⃣5⃣

*🦅'दयाळ' वर आली 'दया'...!'*

_*अन त्या बेशुद्ध मादी रॉबिनला मिळाली राहत...!*_

*🖋 श्री.प्रवीण जगताप.*

आमच्या घरासमोर काचेला धडकून बेशुद्ध अवस्थेत गेलेल्या काळ्या रंगाच्या चिमणीला अर्ध्या तासात योग्य ते प्रथमोपचार करून आम्ही तिला जीवदान दिले. पक्षीतज्ज्ञ शरद आपटे यांच्याशी फोटो सह संपर्क केला असता तो पक्षी ओरिएंटल मॅगपी रॉबिन ( दयाळ ) या जातीची मादी असल्याचे त्यांनी सांगितले.
आम्ही दोघांनी अर्धा तास त्याच्यावर प्रथमोपचार करून त्याला राहत दिली अन तो पक्षी अर्ध्या तासांनी मुक्त संचार करू लागला. सकाळी घराबाहेर पडताना अंगणात काचेला धडकून काहीतरी पडल्याचे दिसले. तेंव्हा एक काळ्या रंगाची बेशुद्ध अवस्थेत चोच उघडी करून खाली पडलेली दिसली. यावेळी सौ ना बोलावून त्याला सुरक्षित जागी सावलीत आणले. त्यावेळी ती दयाळ अर्धवट डोळे उघडत होती. त्यानंतर सुरुवातीस पाणी पाजले. पण फारसा फरक पडत नव्हता. त्यानंतर दोघांनी चर्चा करून साखर पाण्याचे ग्लुकोज करून दिले. त्यानंतर तो पक्षी आवाज करू लागला. पण त्याच्या उजव्या पायाला मुका मार बसल्याने त्याला बसता येत नव्हते. यावेळी राहत अनिमल या संस्थेच्या किरण कंठे व अन्य मदतनीस याना फोन केला असता. आता त्याला एका लहान उघड्या बॉक्स मध्ये ठेवायला सांगितले. शिवाय ते त्याच्या पायावर उपचार करण्यासाठी सलगरे येथे दाखल होणार होते. दरम्यान अर्ध्या तासाच्या अवधीत त्या पक्ष्याने पंख सुस्थितीत आणले. उघडी पडलेली चोचची उघडझाप सुरू झाली. ग्लुकोज पाण्यामुळे त्याला ऊर्जा मिळाली. आणि उजेडात उंच संरक्षक भिंतीवर कमी अंतर उडाला. आणि पुढे तो लांब एका झाडाची फांदी दोन्ही पायाने सुरक्षित पकडल्याचे मी पाहिले. यावेळी त्याला सुरक्षित जीवदान मिळाल्याचे लक्षात आले. या घटना क्रमाचे फोटो पाहून अनिमल राहतने आमचे अभिनंदन केले. तर पक्षीतज्ज्ञ शरद आपटे यांनी फोटो पाहून हा पक्षी ओरिएंटल मॅगपी रॉबिन ( दयाळ ) या जातीची मादी असल्याचे त्यांनी सांगितले.

📚📕📗📘📙📔📒📚
*संकलन -*  
_*गुरुवर्य ग्रुप कवठेमहांकाळ सांगली*_

सर,मला लिहिता येतयंं...!

आमची शाळा सुरु होवून एक महिना झाला होता. सकाळी दहाची वेळ असेल,मी शाळेत गेल्यावर आज ''Good morning sir.'' याऐवजी ''सर,राणीचं बोट दरवाजात चेंबलयं .'' असे माझे स्वागत झाले. राणी म्हणजे इयत्ता पहिलीतील आमची विद्यार्थीनी आराध्या कोळी , राणी हे तिचं टोपणनाव.(राणी,माऊली,गऱ्या,चिनपाल ही आमच्या कोळीवस्तीवरील मुलींची टोपणनावे आहेत.)
   सकाळी राणी दरवाजात असताना दुसऱ्या मुलीने दरवाजा बंद केला अन् राणीचे एक बोट दरवाजाच्या फटीत सापडले . जखम झाली नसली तरी ते चांगलेच लाल झाले होते.मी तिला जवळ बोलावले,'' आराध्या,इकडे ये.'
   आराध्या जवळ आल्यानंतर मी तिला म्हंटलं, ''चल,आपण गावात डॉक्टरांच्याकडे जावू.'' ''नको सर...!'' ती म्हणाली.आता काय करायचं ? मला प्रश्न पडला.नंतर मी सर्व मुलांना माझ्याजवळ बोलावले . आराध्याला जवळ घेतले अन् तिच्या दुखावलेल्या बोटावर एक हळूवार फुंकर घातली आणि सर्व विद्यार्थ्यांना सांगितले , ''आता,तुम्ही सर्वांनी प्रत्येकाने आराध्याच्या बोटावर एकेक फुंकर घालावयाची.'' लगेच सर्व मुलामुलांनी आनंदाने तिच्या बोटावर फुंकर घातली. आता  आराध्याचा चेहरा खुलला,ती हळूहळू हसू लागली.
   परिपाठानंतर आम्ही वर्गात आलो, हजेरी घेतल्यानंतर मी लगेच सांगितले,''राणी ,आज तू पाटीवर किंवा वहीत काहीही लिहायचे नाही,फक्त वाचन करायचं.'' जड अंत:करणाने आराध्या दिवसभर फक्त वाचत राहिली,कधी फळ्यावरील शब्द वाचायची तर कधी स्वत:च्या वहीतील... काहीवेळ फक्त पुस्तकातील चित्रे पाहत बसली.
   दुपारनंतर साडेचार वाजता पहिलीतील मुले घरचा अभ्यास घेण्यासाठी जवळ आली. मी सर्वांचा कालचा स्वाध्याय तपासून नवीन स्वाध्याय देत होतो. मी आराध्याचा कालचा स्वाध्याय तपासला आणि तिला सांगितले ,''तुझ्या बोटाला आज लागले आहे,तुला लिहिता येणार नाही म्हणून मी तुला आज स्वाध्याय देणार नाही.''
आराध्या निराश होवून मान खाली घालून जागेवर जाऊन बसली. मी दोन - तीन विद्यार्थ्यांना स्वाध्याय दिला असेल,तितक्यात आराध्या आनंदाने उड्या मारीत माझ्याजवळ आली आणि म्हणाली,''सर,मला लिहिता येतयं..तुम्ही मला अभ्यास द्या.'' तिने मला तिची वही दाखवली,त्यामध्ये तिने फळ्यावरील शब्द लिहिले होते.मी तिला पुन्हा माझ्यासमोर शब्द लिहायला सांगितले ,तिने ते पटकन लिहून दाखविले. आता माझा नाईलाज झाला ,मी तिला वहीत स्वाध्यायाचा नमुना दिला.ती नाचत जावून आपल्या बेंचवर बसली. थोड्या वेळाने शाळा सुटली आणि आराध्या आनंदाने मुलांच्यासोबत आपल्या घरी निघून गेली.
   पण बोटाला लागलेलं असतानाही आपण इतरांच्या मागे राहू नये यासाठी जिद्दीने प्रयत्न करणारी आराध्या आज मलाच खूप काही शिकवून गेली .ज्ञानाच्या भुकेने झपाटलेली अशी पाखरं भेटली की शिक्षक झाल्याचं खूप समाधान वाटते.

✒श्री.दीपक माळी ९६६५५१६५७२.
खरशिंग,ता.कवठेमहांकाळ,जि.सांगली.

🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳
✨⚡⚡ *गुरुवर्य ग्रुप* ⚡⚡✨
📃  *आजची प्रेरणादायी पोस्ट*  📜

*भाग* - 5⃣0⃣4⃣

*🛰चांद्रयान 3 मोहिमेत कोल्हापूरच्या तरूणावर आहे 'ही' जबाबदारी*

सकाळ वृत्तसेवा,
रविवार, 1 डिसेंबर 2019

कोल्हापूर - गेल्या सप्टेंबरमध्ये चंद्राच्या दक्षिण ध्रुवावर उतरण्याचे स्वप्न अपुरे राहिल्यानंतर आता इस्रो मिशन २०२० अंतर्गत चांद्रयान ३ मोहीम हाती घेतली आहे. नोव्हेंबर २०२० मध्ये चांद्रयान ३ चंद्राच्या दिशेने झेपावणार आहे. या मोहिमेत येथील युवा संशोधक धनेश बोरा याची निवड झाली आहे. अतिसूक्ष्म उपग्रह (नॅनो टेक्‍नॉलॉजी बेस्ड्‌ सॅटेलाईट) आणि सेन्सर तयार करण्याची जबाबदारी त्याच्यासह पाच जणांवर असेल. दरम्यान, अहमदाबाद येथे झालेल्या मुलाखतीतून इस्रोचे संचालक डॉ. सतीशराव यांनी धनेशची निवड केली.

धनेशची ओळख रोबो रायटरचा निर्माता, अशी असून विज्ञानविषयक विविध प्रकल्पांत त्याचा सक्रिय पुढाकार आहे. अंध आणि अपंग विद्यार्थ्यांची लेखनिकाची अडचण दूर करण्यासाठी इस्रोमध्ये काम करणाऱ्या काही सहकाऱ्यांसह धनेशने रोबो रायटरची निर्मिती यापूर्वीच केली आहे. ज्याद्वारे अंध, अपंगांना लेखनिक मिळेल. शिवाय संपूर्ण शैक्षणिक वर्षांत तो त्यांच्याकडून अभ्यास करून घेईल, अवांतर वाचन करून घेईल. या रोबोला जगभरातील सर्व भाषांचे ज्ञान आहे. परीक्षेत विद्यार्थी सांगतील आणि रोबो रायटर प्रश्नपत्रिका लिहिणार, अशा पद्धतीने हा रोबो आता काम करणार आहे. या रोबोचा प्रत्यक्षात वापर सुरू झाल्यास देशातील तीस लाख अंध-अपंगांना याचा फायदा होणार आहे.

*‘इस्रो’ची टीम चांद्रयान -३ च्या मोहिमेत व्‍यस्‍त*

चांद्रयान २ च्या अपयशातून खचून न जाता नव्याने ‘इस्रो’ची टीम पुढच्या मोहिमेसाठी कामाला लागली आहे. इस्त्रोने आतापर्यंत लॅंडिंग साईट, दिशादर्शनासह दहा महत्त्वाच्या गोष्टींकडे लक्ष दिले आहे. मोहिमेत लॅंडरचे पाय भक्कम करण्यावर अधिक भर दिला आहे. जेणेकरून वेगाने लॅंडिंग झाले तरी लॅंडर सुस्थितीत राहील. एकूणच हे इस्रोचे आश्‍वासक पाऊल ठरणार आहे.

*ही अभिमानाचीच गोष्ट*

चांद्रयान मोहिमेत संधी मिळणे, ही एक अभिमानाचीच गोष्ट असली तरी ती महत्त्वपूर्ण जबाबदारी आहे. आमची टीम मोहिमेसाठी अतिसूक्ष्म उपग्रह आणि सेन्सर तयार करणार आहे.

- धनेश बोरा.

https://www.esakal.com/paschim-maharashtra/young-scientist-dhanesh-bora-chandrayaan-3-mission-240136



📚📕📗📘📙📔📒📚
*संकलन -*  
_*गुरुवर्य ग्रुप कवठेमहांकाळ सांगली*_